วัวที่เป็นมิตร

Friendly Cow

ฉันชอบบทกวีของโรเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสัน แม่ของฉันเคยอ่านให้ฉันฟังตอนที่ฉันยังเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่มีกระ (ซึ่งต่างจากแม่ตัวใหญ่ที่มีกระที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้) และฉันเคยจำมันเพื่อเตะ และบ่อยครั้งที่ฉันอาศัยอยู่ในชนบทอย่างที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้ ฉันจะจำบทกวีหนึ่งบทที่ฉันเคยจำได้เป็นครั้งคราว และรู้สึกประทับใจกับความเหมาะสมของบทกวีเหล่านี้กับการดำรงอยู่ในชนบทของฉันในทุกวันนี้

ชอบอันนี้.

วัวที่เป็นมิตรทั้งสีแดงและสีขาว…

ฉันรักหมดหัวใจ

เธอให้ครีมกับฉันด้วยสุดความสามารถของเธอ ...

กินกับแอปเปิ้ลทาร์ต

(จาก โรเบิร์ต หลุยส์ สตีเวนสัน สวนแห่งโองการของเด็ก )

และที่จริงแล้ว วัวตัวนี้ไม่แดงและขาวเลย เธอเป็นขาวดำ

และที่จริงแล้ว วัวของเราไม่ได้ให้ครีมกับเราเลย นับประสาที่จะทาแอปเปิ้ลทาร์ตของเรา พวกเขาให้นมแก่ลูกโคและลูกโคเพียงเพราะเราไม่ใช่ฟาร์มโคนม เราเป็นฟาร์มปศุสัตว์ ถ้าผมเดินไปหาวัวตัวนี้และพยายามรีดนมมัน สิ่งต่างๆ จะไม่เป็นไปด้วยดีสำหรับฉันเลย ฉันจะถูกเตะ ถูกวิ่งทับ ทำร้ายความรู้สึก หรือทั้งหมดที่กล่าวมา

น้ำหมายถึงอะไรในความฝันตามพระคัมภีร์

และที่จริงแล้ว เราไม่มีแอปเปิ้ลทาร์ตในฟาร์มด้วยซ้ำ โดยทั่วไปเรามีพายแอปเปิ้ล บางครั้งก็เป็นพายแอปเปิ้ลแบบดั้งเดิม บางครั้งก็เป็นพายแอปเปิ้ลแบน แต่แอปเปิ้ลทาร์ตในขณะที่เราชอบทานบางครั้งนั้นเป็นข้อยกเว้นมากกว่ากฎอย่างแน่นอน ถ้าฉันได้เขียนบทกวีนี้ ฉันคงจะพูดว่าพายแอปเปิ้ลมากกว่าทาร์ตแอปเปิ้ลอย่างแน่นอน แต่ฉันจะไม่พูดอย่างนั้นเพราะวัวไม่ให้ครีมกินกับอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นทาร์ตหรือพาย

แต่นอกเหนือจากนั้น บทกวีก็ใช่เรื่องเงิน!

ฮา.